Mart ayındaki Türkiye tatilimizin bir gününü Barış’ın anne ve babasını ziyaret etmek için Adana’da geçirdik. Bahar havasında, bir sürü yemek yediÄŸimiz, bir sürü yer gördüğümüz bir gezi oldu.

Eve vardığımızda, her zaman olduÄŸu gibi bizi Barış’ın annesinin hazırladığı harika kahvaltı sofrası bekliyordu. Hepsinden fazlasıyla yedik.
Gezmek için dışarı çıktığımızda ilk durağımız tarihi Taşköprü oldu. Seyhan nehri üzerinde, dünyada hala kullanılmakta olan en eski köprülerden biri olan Taşköprü Roma döneminde M.S.384 yılında inşa edilmiş.

TaÅŸköprü üzerinden Seyhan nehri ve Türkiye’nin en büyük camisi Sabancı Camii manzarası.

TaÅŸköprü’den sonra yürüyerek eski Adana sokaklarına daldık. 1494 yılında RamazanoÄŸulları BeyliÄŸi tarafından yapılan, suyu Seyhan nehrinden geldiÄŸi için adını buradan alan Irmak Hamamı’nın bugün hala hizmet veriyor oluÅŸu beni çok ÅŸaşırttı.

Çok beğendiğim, çok eski bir ev.

Çok sevdiğim başka bir bina.

Barış’ın annesinin bizim için aldığı cezeryelerin kaynağını bu sefer kendimiz keÅŸfettik.

Hacı Ahmet Åžahin, Adana’nın en eski helvacılarından biri.

Cezerye ve lokumları da en az helvaları kadar lezzetli.

İhtiyacımız olan olmayan her şeyden almak istedim. Kocaman bir değirmende susamları öğütüp taze taze yaptıkları tahinden koca bir kap almasam olmazdı :)

Tarihi Kazancılar kebapçısında -sanılanın aksine- tüm masalar tek bir restorana ait deÄŸil, yan yana konumlanmış bir dizi kabapçıdan oluÅŸuyor bu sokak. Yaz kış sokakta yemek yenilen Kazancılar’dan müzik ve eÄŸlence eksik olmuyormuÅŸ.

YaÄŸ Camii adını önünde kurulan yaÄŸ pazarından almış. Önceden adı ‘Eski Cami’ olan, 1501 yılında RamazanoÄŸlu Halil Bey’in emriyle kiliseden camiye dönüştürülen bu yer Adana’nın sahip olduÄŸu en eski eserlerden biri.

Gezip yorulduktan sonra bir ÅŸeyler atıştırmak için Adana’daki yeni kafelerden biri olan La Creme‘e girdik. Pastalarının hepsi birbirinden güzel ve lezzetli olan bu pastanede bizim denediÄŸimiz içi kremalı büyük pufları kesinlikle tavsiye ederim.

AkÅŸam yemeÄŸimiz tabi ki kebaptı ve gittiÄŸimiz yer vazgeçemediÄŸimiz Gönül Kebap oldu. Yemekte bize Adana’da yaÅŸayan annemlerin kuzeni Ä°pek abla, can dostum Pelin ve Ä°sveç’te tanıştığımız, Mersin’de yaÅŸayan, bizim için Adana’ya gelen Kandemir de katıldı. Lezzetli yemekler ve onlarla beraber çok güzel bir akÅŸam geçirdik.

Tadı anlatılayacak kadar lezzetli olan kebap..

Yemek sonrası Pelin ve Kandemir’le Adana’nın en güzel ve geniÅŸ caddelerinden biri olan, kafe ve restoranlarla dolu Ziya PaÅŸa Bulvarı’nda kahve içtik. Pelin’le bir sene içinde gerçekleÅŸtirdiÄŸimiz 3. buluÅŸmamızı kutladık :)

Ertesi gün, yine güzel bir kahvaltının ardından, havaalanına gitmeden önce arabayla benim için denizden farkı olmayan Seyhan baraj gölünün etrafını dolaştık.

Bu kısa ama güzel Adana gezisi bize çok iyi geldi. Adana’nın önemli ve tarihi yerlerini yavaÅŸ yavaÅŸ öğrenmeye baÅŸladım. Sonraki gezilerimde en çok ilgimi çeken yerlere daha fazla zaman ayıracağım.