Bu ay Ekim sürünmeyi bırakıp dizlerinin üzerinde emeklemeye baÅŸladı. Fakat hala bir yere yetiÅŸmeye acelesi varsa sürünme pozisyonuna geçip çabuk çabuk ilerliyor. Geçen ay yalnızca sehpa ve koltuk kenarı gibi kavrayabildiÄŸi yerlerden tutunup ayaÄŸa kalkarken bu ay buz dolabı, duvar gibi düz yüzeylerden de avucuyla destek alıp ayaÄŸa kalkıyor. [Devamını Oku]
Ekim’in artık bir bebek deÄŸil, çocuk olmaya baÅŸladığını hissediyorum. Daha yedi ayda bunu söylemek için belki erken ama bazen Ekim’in benim çocuÄŸum olmaktan ziyade arkadaşım olduÄŸunu düşünüyorum çoÄŸu zaman. Mutfakta bir ÅŸeyler yaparken henüz cevap almayacağımı bilsem de ‘Ekim bunu nasıl yapalım? Sen bu konuda ne düşünüyorsun?’ gibi sorular sorup, hem onu oyalıyorum hem de yaptığım iÅŸlere onu katarak daha eÄŸlenceli hale getiriyorum. O genelde plastik kaşığını veya kumaÅŸ kedisini kemirmekle meÅŸgul oluyor, ama etrafımda olması beni çok mutlu ediyor.
Ekim artık etrafta olup bitenleri, bizim söylediklerimizi tamamen anlıyormuÅŸ gibi hissediyorum. Ben ona yemek hazırlarken heyecanla beni bekliyor, tabağında yemeÄŸi görünce sevinç çığlıkları atıyor ve kaşığı görür görmez aÄŸzını açıyor. [Devamını Oku]
Bu ayın en heyecanlı kısmı ek gıda denemelerimizdi. Üçüncü ayın sonundaki kontrolde hemÅŸire bize beslenmeyle ilgili bir kitapçık verdi ve artık ufak ufak bazı yiyeceklerin tadına baktırmamız gerektiÄŸini, aksi halde 6. aydan sonra tatlara alışmasının daha zor olabileceÄŸini söyledi. [Devamını Oku]
Hamilelikten önce yüzme antrenmanlarıma devam ederken havuza bebekleriyle gelen insanlar ve soyunma odalarında bebeklere ayrılan bölümler görüyordum fakat bebekleri yüzdürmekle ilgili hiçbir fikrim yoktu. Ekim doğduktan sonra onunla beraber yapabileceğimiz aktiviteleri düşünürken aklıma yüzme geldi ve internette biraz araştırınca evimize yakın olan, bizim de olimpik havuzunu kullandığımız spor merkezinde Aquabarn adlı bir klübün bebekler için yüzme kursları düzenlediğini öğrendim, hemen arayıp kayıt yaptırdım.
Her geçen ay birbirinden daha eÄŸlenceli oluyor. Sanki artık Ekim söylediÄŸim her ÅŸeyi anlıyormuÅŸ gibi hissediyorum. Farklı yüz ifadelerime farklı tepkiler veriyor, ben gülersem o da gülüyor. Artık çok daha güçlü bir baÄŸ var gibi aramızda. [Devamını Oku]
‘Bunlar çok büyük’ diyip dolabın bir köşesine ayırdığım kıyafetlerin bir kısmını neredeyse küçülmek üzereyken yakaladım bu ay. O yüzden her gün deÄŸiÅŸik bir kıyafet giydirmeye çalışıyorum Ekim’e, o kadar kıyafet boÅŸa gitmesin diye. Hızlı büyür demiÅŸlerdi de inanmamıştım, kilosu doÄŸum kilosunun iki katına ulaÅŸtı 5600 gram oldu, boyu da 60 santimetreyi buldu. [Devamını Oku]
Henüz iki ayı beraber geçirmiÅŸken, ben Ekim’in ne kadar hızlı büyüdüğüne inanamamaya baÅŸladım bile. Artık gözleri anlamlı bakmaya, evin içinde Barış’la beni takip etmeye baÅŸladı. Altı deÄŸiÅŸirken başının üzerindeki duvarda asılı resimler en yakın arkadaÅŸları oldu, her seferinde onları keÅŸfedip yeni görmüş gibi sevinip gülüyor :) Gülücükler de bu ay gelen yeniliklerden biri. Ä°lk doÄŸduÄŸundan beri sahip olduÄŸu fazla ciddi ve seviyeli yüz ifadesi ara ara gülücüklere teslim oluyor artık. [Devamını Oku]
Zaman çok çabuk geçti, Ekim geçen hafta birinci ayını doldurdu bile.
Hastaneden geldiÄŸimizden beri hepimiz yeni düzene alışmaya çalışıyoruz. En zor günler ilk bir kaç gündü, daha sonra düzenimiz yavaÅŸ yavaÅŸ oturmaya baÅŸladı. Ä°lk günlerden itibaren ailelerimizin ziyaretleri bizim için her ÅŸeyi çok kolaylaÅŸtırdı. [Devamını Oku]
BebeÄŸimiz 27 Eylül Pazar günü saat 00:56’da, beklenen doÄŸum tarihinden iki buçuk hafta erken, 2830 gr ve 48 cm olarak, saÄŸlıklı bir ÅŸekilde dünyaya geldi. Ä°smini Ekim koyduk.
Ä°ki hafta önceki Cumartesi tüm gün ÅŸehirde dolaşıp uzun bir yürüyüş yaptıktan sonra akÅŸam üzeri davetli olduÄŸumuz yemeÄŸe hazırlanmak için eve dönmüştük. Saat 18:00’e doÄŸru daha önce hissetmediÄŸim garip bir sancı hissettim. [Devamını Oku]
